HEBDOMADARIUS

HEBDOMADARIUS

dicitur in Communione Rom. Monachus, qui suas in ministeriis monasticis vices per hebdomadem exsequitur: cuiusmodi Hebdomadarii tot erant, quod officia in Monasteriis, ut colligitur ex Molano de Canon. l. 2. c. 15. ubi Thesaurarium in Eccl. S. Petri Lovanii, eundem et Hebdomadarium, a trecentis annis et amplius fuisse, cui incumbat quottidie summum sacrum canere seu omnium horarum officium inchoare, licer nomen ipsum indicet, hoc onus per hebdomadas solitum fuisle dividi, ait. Vide infra. Quibus omnibus qui praeerat, ut singuli sua officia rite exsequerentur, Archihebdomadarius dictus est, Graece Α᾿ρχιεβδομάριος, in Concilio CP. sub Menna act. 5. Ceterum, ut super Hebdomadarios, priusquam septimanas suas ordirentur, ita et, cum eas absolverant, orationes fundebantur, quarum Formulas habes inter Opera Alcuini p. 1194. Sed et Hebdomadarii vocabantur, qui per vices septimanatim ad cubiculum Imp. excubabant, vide Codin. de Orig. CP. p. 20. et Meurs. in Ε῾βδομάριοι, laudatos C. du Fresne in Gloss. nec non Cl. Suicer. Thes. Eccl. in voce Ε῾βδομαδάριοι, ubi

Coquum Monasterii primitus sic dictum; item Ε῾βδομάριος, ubi Iuvenes hebdomadatim cubiculum Imp. custodientes ita appellatos, hisqueve maiores τοὺς Κοιτωναρίους sive Κουβικουλαρίους, ac supra hos τὸν Προκαθήμενον τȏυ Κοιτῶνος, qui suberat τῷ Παρακοιμωμεν´ῳ τȏυ Κοιτᾶνος, fuisse, ex Meursio docet.

Hebdomadariorum in Eccl. Rom. genera varia.